Zonder titel

Ik ben nu definitief door mijn titels voor stukjes als deze heen. De tegenstelling van het goede gevoel van nu-is-nu en de start van de bestralingssessies vandaag, het wonderlijke thuiszijn, het is er allemaal nog. Er staan minder witte jassen op de foto’s en toch knapt Madelief in een geweldig tempo op. Met steun van twee volwassen handen loopt ze heel voorzichtig de kamer door en zet ze zelfs al weer wat gewicht op haar voeten.

Zaterdag plukten we de dag en kochten een dierentuinabonnement — de ijsberen sprongen voor ons met extra grote plonzen achter de kaalgeplukte kippen aan het water in. Aan het eind van de dag had Madelief rode wangen, wij een kleur van geluk en Maud — Maud lijmt het hele gezin aan elkaar voor het dagelijks leven. Thank heaven for little girls, en zeker de tweejarigen.

Binnenkort vast meer — ik ben nu zo druk met leven dat Dirkie er wat bij inschiet.

2 reacties

Annemarie Hidding 29 maart 2004 Reageer

Beter laat dan nooit: Anne-Marie nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Moet wel een hele bijzondere zijn geweest!

Nicole 29 maart 2004 Reageer

Lieve familie … wat een geluk, wat een dag, wat een meiden. Carpe Diem.

Geef een reactie