Vandaag valt er niet zoveel te vertellen — met kleine stapjes gaat Madelief vooruit, je ziet af en toe zelfs wat andere emoties dan alleen moeheid of verdriet.

Rechtop zitten knutselen met stickers is na tien minuten wel mooi geweest, dus drukt ze daarna gelijk op de “zuster, ik heb je nodig”-bel om te gaan liggen. Elke keer als Madelief haar hoofd van hoogte verandert moet de drain — die werkt door de wet van de communicerende vaten — ook weer bijgesteld worden.

We maken ons wel zorgen om haar geslotenheid: er gaat veel in haar hoofd om, dat is wel duidelijk. Er zijn ten slotte veel dingen onbegrijpelijk: gaan slapen en wakker worden in een andere kamer met slangetjes in je hoofd, nek en arm; een dokter die balletjes uit je hoofd kan halen; een vloeistof die ervoor moet zorgen dat je buik tegen de medicijnen bestand is, maar zo vies is dat je ervan moet overgeven.

Zuster M. snapt denkerige meisjes van vier jaar gelukkig erg goed en lijkt uitgekozen te zijn om een beetje van de diepe angsten aan toe te vertrouwen. Als dit met je moet gebeuren is het WKZ een prima plek.

Ik begon te melden dat er niet zoveel te melden was, en had dus ongelijk. Elke dag een aardverschuiving, en elke dag weer een nieuw nu.

12 reacties

Machteld 22 februari 2004 Reageer

Als ik kon toveren (vrij naar Herman van Veen) dan wist ik het wel…

Thea,Frank en de jongens 22 februari 2004 Reageer

Fijn om te horen dat Madelief met kleine stapjes vooruit gaat.We hebben bewondering voor jullie!

Sterkte komende week.We gaan veel kaarsjes branden en hopen op meer goed nieuws.

michiel en niek 22 februari 2004 Reageer

Uiteraard willen wij jullie ook erg veel sterkte toe wensen. Geef madelief maar een dikke kus van ons

opa en oma 22 februari 2004 Reageer

we vonden het erg spijtig dat we niet even om de hoek konden kijken.Maar we hebben alle begrip en wensen dat het kleine meisje weer beter wordt.hartelijke groeten en sterkte van opa en oma

Sylvia en Paulien 22 februari 2004 Reageer

Annemarie en Jeroen wat moet het vreselijk zijn om niet te kunnen toveren…. wij lezen elke dag even hoe het met jullie en Madelief gaat. Paulien heeft in de kerk vanmorgen een kaarsje voor Madelief aangestoken. Liefs uit Almere

Toon Smeets 22 februari 2004 Reageer

Hallo, beste mensen.
Met veel aandacht proberen we jullie zorgen hier mee te leven.
Als ik het bericht telkens goed begrijp gaat het telkens beter met de kleine Madelief.
Ik probeer tante Riet en tante Lène ook op de hoogte te houden.
Veel sterkte,
oom Toon

Wietske 22 februari 2004 Reageer

Kleine stapjes nu kunnen later hele grote zijn, daar gaan we voor en hopen we op. Zoveel duimen en hopen en zoveel gedachten aan jullie allen, sterkte deze nieuwe week.

bernard 22 februari 2004 Reageer

We gaan met kleine stapjes voor het tweede en derde rondje.

DIKKE KUS Bernard

Brigitte de Kok 23 februari 2004 Reageer

Lieve Madelief,
Hier een berichtje van je klasgenootje Brigitte. Heb je goed geslapen vannacht, ik hoop van wel. Ben jij dol op aardbeitjes, ik ook!
Zullen we van de zomer eenkeertje samen aardbeitjes eten.
Brigitte vraagt verder: Waar denkt Madelief aan?
Veel liefs van Brigitte.

Margriet 23 februari 2004 Reageer

Vanochtend reed ik op de fiets naar mijn werk, het heeft een beetje gesneeuwd en de zon scheen. In gedachten zag ik de sneeuwpop die kan praten (vd video v Madelief)en hij zei; Goeiemorgen, geniet van de dag en ga niet te snel! Stapje voor stapje!!
Dikke Kus van Margriet

Dagmar 23 februari 2004 Reageer

Lieve Anne en Jeroen,
Ik leef met jullie mee, en ben dankbaar dat ik via de computer “op mijn werk” zo uitgebreid en goed op de hoogte wordt gehouden. Ik denk heel vaak aan jullie.
Heel veel liefs
Dagmar

Niek Koster 28 februari 2008 Reageer

Lieve Madelief, Maud, Anne Marie en Jeroen,

In gedachte regelmatig bij jullie (in tour-beurt).
Respect voor jullie geheven hoofd!

Niek Koster
(“meester” van Maud)

Laat een antwoord achter aan michiel en niek Reactie annuleren