Vanavond zijn de laatste halstranen al weer drie dagen geleden geplengd. Er staan verschillende vochten op kweek maar dat lijkt geen beperking om ontslagen te worden. De doktersvisite van morgenochtend geeft uitslag over wel of niet huiswaarts keren, onthechten kan ook poliklinisch.
Gisteren was Maud het grootste deel van de dag bij ons in het ziekenhuis en dat is erg goed voor het humeur. Goed gedaan, meidje!
Het zou heerlijk zijn weer gewoon met zijn vieren thuis te zijn. Mijn lijf voelt alsof de Noormannen aanlegden in de haven en alle vruchtbaarheden plunderden, of anders alsof ik afgehaakt ben op de laatste dag van drie weken ontgroening.
Eigen bed, eigen piano, eigen ontbijttafelonenigheid.
3 reacties
Hoi daar alle vier,
Tijd om naar huis te gaan zo te horen, hopelijk gaat dat lukken!
Eenzame saxofonist krijgt steeds meer behoefte aan pianobegeleiding…. meespelen met een MP3 heeft zo zijn beperkingen, al was het maar omdat je er geen biertje mee kunt drinken na afloop. We leven elke dag met jullie mee en hopen dat het leven snel weer enigszins normaal wordt.
groeten !
goh, ik kan me voorstellen dat jullie weer naar huis verlangen!
Ik duim mee voor goed bericht
Jinke
Geen beter herstellingsoord dan thuis! Dus nog een paar duimen erbij!
Liefs Marianne