M. ziet vaak potentie waar ik doorloop — in onze kamer staat een stoeltje. Toen ze het vond bij de Emmaus in Haarzuilens was het bekleed met vies-blauw-groen leer, waren de chroom armleuningen beschadigd en stond het achter zeventien andere stoelen. Ze vistte hem zonder twijfel uit de collectie en betaalde er de in mijn ogen belachelijke prijs van 25 euro voor.

Het stoeltje staat nu te pronken, middenin de kamer. Bekleed met een stoere oranje ribstof zit de stoel plotseling heerlijk. Met dezelfde beschadigde chroom armleuningen ziet het eruit als een collector’s item en zou ik er zo 300 euro voor betalen in een Gispen winkeltje.

Een tijdje geleden kwam ze thuis met een plat pak papier. Erop stond een vage foto van een hanglamp van papier — papier uitgestanst in de vorm van bloemetjes. Aangezien het ophangen van lampen echt mijn klusje is, heeft het pak een aantal maanden tegen de muur gestaan.

Sinds gisteren hangt de lamp van Tord Boontje. Zodra ik thuis kom en het buiten maar enigszins begint te schemeren moet de lamp aan. De bos bloemen filtert het witte licht prachtig. Ik kan niet anders dan ademloos naar haar kijken.

2 reacties

albert 11 juli 2006 Reageer

Ook zonder de Emmaus en vieze stoelen is Haarzuilens de moeite van een bezoekje waard… Overigens wel makkelijk, twee handige mensen in huis.

cockie 11 juli 2006 Reageer

Mooi zeg, die lamp.

Laat een antwoord achter aan albert Reactie annuleren