Hoe zie je dat één van je dochters bezig is haar verblijf in het ziekenhuis te verwerken? Zo dus. Alle poppen en knuffels krijgen prikken of hebben een zeer hoofd.

De “videotherapeut” komt zo langs, op dit moment wordt er driftig gestickerd aan tafel. “Kijkesèfe papa!”. Er zijn in de ziekenhuisperiode zoveel stickers per post bezorgd dat we nog weken vooruit kunnen. Beide dames hebben er een koffertje voor — dat door periodieke aanvullingen gelukkig niet leeg raakt.

Vandaag is de tiende bestraling: de eerste stickerkaart is vol en we eten dus boerenkool met worst. Vanaf maandag wordt het type bestraling aangepast: naast de tumor zelf wordt dan ook vier weken lang haar rug meebestraald. Weer spannend, weer nieuw. Het nieuwe masker — de opening voor haar gezicht heeft haar al de bijnaam Ivanhoe opgeleverd — is wat ruimer dan het oude exemplaar en is gemaakt om te zorgen dat ook haar schouders stil op de tafel blijven liggen. Op de foto hierboven (klikken voor de grote versie) staat de logeerpop die ook een masker heeft. Dit exemplaar heeft geen opening voor het gezicht, dus ziet er wat benauwder uit — maar hoe groot de opening ook is, het blijft spannend eng.

Het is een indrukwekkend circus, de afdeling radiotherapie. Voordat het masker gebruiksklaar is, is het gemaakt, afgetekend met een enorme hoeveelheid streepjes en kruisjes om te zorgen dat Madelief straks op de millimeter nauwkeurig op de tafel ligt en gecontroleerd met een CT-scan. Marie vond gisteren de pagina van Jasper — natuurlijk is het verhaal op veel punten anders, maar er zijn ook overeenkomsten. De foto’s zijn erg herkenbaar, zie bijvoorbeeld de lichtlijntjes voor de plaatsbepaling.