Mijn straatorgeltje staat te koop — voor de foto’s moest ik een flinke stapel verhuisdozen verplaatsen. Ik heb er samen met een smartlappenkoor mee op koninginnedag gespeeld en een Elvis-imitator begeleid. Zelfs een trompetist bijgestaan in Hoog Catharijne. Ik weet dat dat met twee t’s is, maar zo’n toeteraar was het wel.
Mijn toetsenbordenverzamelwoede had zijn hoogtepunt in Utrecht. Een kamer van krap 12 vierkante meter was klankbodem voor een electrische piano, dit straatorgeltje en een harmonium.
Orgel en harmonium zijn uitermate geschikt om Tom Waits liedjes op te spelen. Het harmonium voor trage gospels, het straatorgeltje voor de kwiekere nummers. Het als een bezetene trappen is het ingrediënt om van een matige vertolking een wereldact te maken. Vind ik.
Het harmonium heb ik cadeau gedaan aan een ambassademedewerker in Zwitserland. De electrische piano gaat binnenkort ook. Voor mijzelf, als afscheid een stukje Tom Waits. Toevallig een liedje dat ik heel mooi op piano kan spelen. En ik heb me toch een mooie nieuwe piano gezien…
6 reacties
Spinet, klavecimbel?
Uit ervaring kan ik je vertellen dat Tom Waits op clavecimbel rampzalig klinkt.
{{open_doel_reactie hier}}
Schrijf hier je reactie:
Ik ben bang dat je mij als die Elvis imitator bedoelt. Dat is ondertussen meer dan 8 jaar geleden. Het word eens tijd dat je in het heden gaat leven, vrind.
Ik kwam op je site met een andere reden, trouwens, het gevolg daarvan volgt.
===
grtz ELVIS HAS LEFT THE BUILDING!
Hé Piet! Ik vond het eigenlijk perfect bij zo’n sentimenteel stukje passen.
Volgens mij kan het nog net dus van harte gefeliciteerd
Eljo, had ik bijna ongemerkt de dag voorbij laten gaan hier 🙂 Toch bedankt, 39 alweer.