Isjtar schrijft in de reacties bij het vorige stukje:
“Ik blijf me verbazen over de openheid waarmee je dit alles schrijft.”
Weet je, ik ook. Marie en ik vragen ons wel eens af of het verstandig is hiermee door te gaan, maar de enorme hoeveelheid positieve reacties doet ons zo goed. Het is niet voor niets dat ik het liedje “Accentuate the positive” als thema heb gekozen voor deze periode: door het schrijven hier en de reacties erop benadruk je het goede, zelfs als de berichten even niet zo rooskleurig zijn.
Sommige stukjes schrijf ik, maar zet ik nooit of pas na een paar dagen online, in andere schrap ik eerst 75% voordat het gepubliceerd wordt.
In dit kleine wereldje ben ik heer en meester, terwijl het nauwelijks nodig is in te grijpen. Ik heb in de afgelopen drie weken één reactie verwijderd en er één aangepast — beide omdat ze de positieve sfeer zouden kunnen aantasten. Wat een goed lezerspubliek heb ik toch!
2 reacties
Ik word vanmorgen al vroeg wakker, voor een vrije zaterdag is 6.00 uur beetje overdreven, en in mijn gedachten Madelief. Vooral het laatste stuk wat ik gisteravond gelezen heb, “open en bloot” houdt mij bezig.
Wat ik toe wil voegen is dat Dirkie zo`n goede/mooie balans heeft gevonden tussen wat wil ik kwijt en wat niet.
Mariska
Ook ik heb, in de goede zin des woords, even moeten kauwen op het `open en bloot` stuk. Dat iedereen zo mag meedelen in jullie leven van dit moment, zonder dat het te zwaar wordt verteld, maar wel realistisch, vind ik bijzonder.