“Hoe laat je zien dat je leven niet zwart-wit is geworden door de ziekte van je dochter?”
Wat hebben we hier de afgelopen zomer veel over gepraat, Marie en ik. Want het is natuurlijk makkelijker als je het één-dimensionaal benadert: die mensen zijn zielig. Maar het klopt niet — ons leven is zoveel rijker geworden, en we hebben bijzondere mensen ontmoet. Gisteren nog.
Eén van deze bijzondere mensen is dr. Schouten, Madelief haar oncoloog in het AMC Amsterdam. Dus toen Corine Koole in het Volkskrant Magazine begon aan een serie “berichten uit deze medische biotoop”, heb ik haar gemaild over tante Netteke, zoals ik haar thuis nog wel eens noem (onder luid protest van Madelief, overigens).
Van het één kwam het ander — en zo stond ik afgelopen zaterdag in mijn krant.
3 reacties
Wat een mooi verhaal. De laatste zin maakt tranen van ontroering (niet van medelijden) bij me los.
Mooie spreuk die ik zag in voorwoord van Felderhof Magazine:
Richt je aandacht naar de zon, dan vallen de schaduwen achter je.
(oncologe die zelf borstkanker kreeg)
Ik wens jullie nog veel zonnige dagen.
Dag Jeroen en Annemarie,
Inderdaad zijn jullie niet zielig maar sterke moedige mensen.
Was benieuwd naar jullie allevier, daarom wierp ik weer eens een blik op jullie site. Het stopt bij oktober en ik was benieuwed of dat betekenis had. Ik hoop positief.
Weet dat ik regelmatig aan jullie denk.
hartelijke groet Joke Langbein
PS. In mei ga ik naar Randy Newman, ga jij ook Jeroen?
Alsof het ons leven beschrijft.. zo herkenbaar..
Madelief is het blijft het bloempje dat een hele speciale geur en veel kleuren heeft gebracht… Ze is vast en zeker samen met Annemiek* aan het ‘werk’