Dwalend door het ziekenhuis — slapen doe ik toch pas vanaf een uur of één — ga ik weer achter een scherm zitten. De dag echoot door mijn hoofd.

Er waren haar hele verjaardag geen witte of groene jassen aan Madelief haar bed, we zijn blij dat het gelukt is. Je moet heel veel weg- en erbijdenken, maar dan kwam de dag een beetje in de buurt van een verjaardag van een vijfjarig meiske. Alleen ouders maken zich zoveel zorgen.

De jurk was precies goed. Marie maakt elk jaar een prachtige jurk naar wens, en heeft zich dit jaar gekgerimpeld om een zwierjurk te maken. Alleen een ouder denkt dan: “je moet wel rondjes kunnen draaien om het te zien.”

We aten precies wat ze wilde: een Happy Meal. Paps en mams gingen op stap om het te halen en stonden twee keer twintig minuten in de file, maakten zichzelf gek met de gedachte dat ze nu niet bij hun dochter waren. Alleen voor een volwassene zijn de frieten dan wat taai geworden.

We hadden een dag om nooit te vergeten. Alleen papa en mama denken terug aan de gesprekken met de dokter, de zorgen en het bleke koppie boven de dekens: een dag om nooit te vergeten.

Maar we kunnen tevreden vaststellen dat we in deze situatie er het beste van gemaakt hebben. Hoe was dat motto van ons ook al weer? Nu is nu. Maar dat bedenk ik nu pas weer, in de koele schemering van de hal.

Vier weken geleden maakten we ons zorgen of ze haar vijfde verjaardag wel zou halen. Ze deed het, en vol bewondering bekijk ik dit meiske. Tenminste, als ik nu stop met typen en terug ga naar kamer 10.

2 reacties

bernard 12 maart 2004 Reageer

Inderdaad een dag om niet te vergeten,gisteren was GOED.

bernard

pal 12 maart 2004 Reageer

Wat fijn dat jullie er voor Madelief toch een bijzondere dag van hebben kunnen maken…wat ongelooflijk dapper dat jullie hier de energie voor op hebben kunnen brengen..
Dubbele gevoelens hebben me ervan weerhouden jullie en Madelief te feliciteren,; ik besef nu dat ik daarmee “nu is nu” verloochen, dus bij deze: Van HARTE!!!! niet alleen met de verjaardag maar ook met de afgelopen weken, die jullie allemaal zo goed zijn doorgerkomen.
Peter

Laat een antwoord achter aan pal Reactie annuleren