Altijd een willig slachtoffer voor nieuwe speultjes, zowel on- als offline. Ik kreeg een mailtje dat het hondje door een onbekende lezer was toegevoegd aan Kinja — een online systeem om al je favoriete weblogs op één pagina te lezen. Egocentrisch als ik ben voeg ik natuurlijk op zo’n moment ook mezelf toe aan mijn eigen Kinja-pagina, zegt ie dat ie Dirkie nog niet kent! Nu na twee minuten wel — het zal de schok zijn geweest.

Waarom registreer ik mezelf toch altijd weer bij dit soort sites? Ik gebruik ze een paar dagen en val dan terug op mijn oude routine. Ik kan er — net als bij de verschraalde blokjes kaas in de supermarkt die nooit in maar altijd bovenop het koelvak staan — niet voorbijlopen zonder het te proberen. Ik denk dat het heel verstandig is dat ik nog nooit op de huishoudbeurs ben geweest.