Door alle (ont-)spanning was het vorige stukje “Thuis” een beetje chunnesè qua. Daarom nog wat voedsel voor jullie feitenhonger.

 

De bestraling gaat aanstaande maandag van start. Alle voorbereidingen zijn daarvoor gedaan en Madelief herstelt zo goed van de operaties dat er geen reden is tot maandag in het ziekenhuis te blijven — met al die drukte rond je bed is het lastig ontspannen. We gaan dus heen en weer, anderhalve maand, elke werkdag, vanuit huis. Zolang de drain het goed blijft doen en Madelief zich goed voelt, kan dat vanuit huis.

 

Thuis. Na ruim zes weken. Na een rare, nare vakantie.

 

Trek wat gras uit het gazon

Schud de aarde er niet af

Laat het op de verwarming bruin worden

En rol het in het grondzeil

“lieverd, denk je eraan

dat jij de tent schoon zou maken?”

3 reacties

marian 24 maart 2004 Reageer

Rare nare vakantie..
Gek hè weer thuis, alles lijkt anders als daarvoor.

Veel sterkte voor maandag en al de dagen die volgen…

Sylvia & Paulien 25 maart 2004 Reageer

Lieve Madelief, wat fijn dat je weer thuis bent, lekker in je eigen bed met je eigen speelgoed en waar het ruikt naar thuis! Jammer dat je nog wel steeds terug moet naar het ziekenhuis he?
Annemarie en Jeroen, verder vanuit

Sylvia & Paulien 25 maart 2004 Reageer

… paul drukte op ‘plaats reactie’ en ik was nog helemaal niet klaar!
Ik wilde gaan schrijven: Nu verder vanuit het basiskamp! Hopelijk draagt dat bij aan de rust en wordt het basiskamp voor jullie allemaal weer gauw het vertrouwde fijne thuis.
Lieve groet vanuit Almere,
Paulien, Sylvia & Paul (de knoppendrukker)

Geef een reactie