De Sint bracht — en we hadden geeneens schoenen gezet! — dit
weekend een roze telefoon voor beide dames, inclusief een
verbindingsdraadje van bijna tien meter. Tussen keuken en kamer, met de
deur zo dicht mogelijk — herhaalde zich deze conversatie tot in het
oneindige tussen dochters M & M:
M: “Hallooooo”
M: “Hallooooo”
M: “Met wie spreek ik?”
M: ” Met M!”
M: “Ga jij nu hier staan?”
M: “Ok!”
De batterijen zitten achter een klepje met zo’n onmogelijk klein
schroefje opgeborgen dat er bijna permanente schade aan de kinderziel
is ontstaan door het wachten op het handelmoment van papa.
7 reacties
Tuut … Tuut … Tuut … In gesprek !
wat wordt ze groot…!
tele 2 is aan te bevelen….
Is misschien ook iets voor mijn meiden? In plaats van de Nokia 6310i of Samsung x450
hmmmm, vroegah hadden we 2 lege blikken met een draadje ertussen. Onhandige papa’s konden het plezier dan ook niet vertragen.
Opa: Vroeger, wij hadden vroeger helemaal geen telefoon. Lekker rustig, niet de hele dag gestoord worden door dat gerinkel. Geen zinloze gesprekken over koetjes en kalfjes. Wat jij, Johanna?
Oma: Ouwe zemelaar! Je had me anders maar wat graag elke dag gebeld toen we net verkering hadden…
Waar ben jij,
altijd dicht bij.
Dag grote meid leuk he dat bellen en je kan het heeeel goed.geleerd van mama of papa?dag welterusten liefjes dag opa en oma