Prinsjesdag nadert met rasse schreden en Jan Peter is nog steeds gevloerd. Het ziekenhuisverblijf van onze premier roept beelden, maar nog meer vragen op. Zou hij per dag moeten betalen om de tv te laten spelen? Of ligt hij op zaal, en is er breed maatschappelijk overleg over de zenderkeuze? Zou er overlegd worden in het zusterverblijf wie er aan de beurt is de bandages te verschonen?

Mogen er stagiaires of artsen in opleiding mee bij het zaalbezoek van de specialist — staat er een halve cirkel witte jassen rond zijn voet? Waarom krijgt hij zijn medicijnen toegediend in de bloedbaan, terwijl normale mensen een infuus krijgen? Wat voor pyjama zou hij meegebracht hebben in zijn koffertje (goudkleurig, met de tekst: “de derde teen van links” erop). Deze laatste gedachte brengt me op een gedicht van de geniale Riekus Waskowsky:

Social Climbing

Ik las laatst dat
arbeiders in hun
ondergoed slapen
de burgers in pyjama
en hoger
slaapt men naakt.

Ik wil vooruit
– daarom slaap ik nu
voortaan naakt!

Maar ja …
kan ik nu eigenlijk nog
wel in de wasbak pissen?

Riekus Waskowsky
(uit: Verzamelde Gedichten, Amsterdam 1985)