Ei

Bij het voorlezen slaapt Madelief na de eerste drie zinnen.

De chemokuur waar ze vier weken geleden aan begon bestaat uit vier verschillende typen, aangevuld met een maagbeschermer. Twee van die vier wisselen elkaar af om de drie weken, één ervan kan je meer misselijk maken dan de andere bij elkaar en eentje maakt je slaperig. Bent u daar nog? Voeg daarbij dat we nog geen passende medicijnweekdoos hebben gevonden en je komt op het ultramoderne systeem op de foto — eierdoppen met stukjes papier eronder.

De pil waar je het meeste last van kunt hebben is er afgelopen woensdag bijgekomen. Donderdag en vrijdag was Madelief wat geprikkelder, dus we hielden ons hart vast. Zondag- en maandagochtend klaagde ze over dubbelzien en was ze nog hangeriger, wat zou kunnen wijzen op problemen met haar drain — we hielden ons hart nog harder vast.

Madelief had gisteren klassedienst en dat betekent ook dat je de boodschappen doet voor de kookles op maandag. Genoeg motivatie om toch naar school te gaan, al twijfelden wij. Toch maar even gecheckt met het AZU, wat eigenlijk automatisch betekent dat je langs mag komen. Nog voor de kookles Madelief opgehaald, door naar de eerste hulp, verschillende foto’s gemaakt — een gewone maandagmorgen zogezegd.

Mooi dat de foto’s lieten zien dat de drain er prima uitziet, en dat de hersenvochtkamers zelfs kleiner zijn geworden sinds de vorige CT-scan. Geen verhoogde hersendruk dus. Maar wat dan wel? Een radioloog bekeek de foto’s nogmaals, nadat wij al naar huis vertrokken waren. En constateerde een beginnende longontsteking. Het medicijnschema wordt zo wel heel ingewikkeld, want antibiotica past niet in een eierdopje. Van deze handbeschilderde exemplaren hebben we er trouwens maar vier.

5 reacties

Ricky 13 november 2007 Reageer

Dat ziet er heel ingewikkeld uit. En wat zijn kinderen toch sterk en veerkrachtig. Dappere meid!

Nicole 14 november 2007 Reageer

Take a walk down Medicine Lane. That’s e’noeuf.

de de grootjes 14 november 2007 Reageer

we wensen jullie alle goeds
en houd moed het zijn spannende tijden
lieve groetjes uit friesland

jos Steeghs 15 november 2007 Reageer

Lieve Jeroen en Annemarie,we volgen de site en hopen op niet nog meer eierdopjes.
Houd moed !
José en Jos

zeekomkommer 26 november 2007 Reageer

Och, en het zag er zo gezellig uit, voor een onwetende voorbijganger….
Sterkte voor jullie in het vasthouden van je hart, en al het goede wat er maar te hopen valt voor de kleine meid…

Geef een reactie