Een dikke vette nawee

De operatie is goed verlopen — de scherf was snel gevonden, en de meeste tijd ging zitten in het zorgen voor een comfortabele lighouding voor Madelief. Nadat de scherf eruit was, is er voor de zekerheid nog een foto gemaakt, om zeker te weten dat er geen metaaldeeltjes meer zaten. Dat laatste heeft mij enorm goed gedaan.

Gisteren en vandaag was de stemming brak. Madelief heeft nog geen eten binnen kunnen houden, en morgenochtend ga ik schone pyjama’s brengen (al is dat niet de belangrijkste reden om er te willen zijn). Ze wil vooral slapen, en rust om haar heen. Gelukkig is de weer op Dolfijn, waar het aantal irritant piepende apparaten veel lager is dan op de IC.

De juf van de ziekenhuisschool en pedagogisch medewerkster Naomi staan elke dag klaar om iets te ondernemen. Tot nu toe maakt ze er mondjesmaat gebruik van, maar “nu is nu” en elke dag een nieuwe kans.

Vanmorgen is een mri gemaakt, en de eerste informatie vertelt ons dat er niet veel gebeurt op de plek waar de oude bestraalde tumor nog zit. Op de foto is ook te zien dat er geen sprake lijkt van een hogere druk van het hersenvocht. Dit zou namelijk een oorzaak van het overgeven kunnen zijn.

Rust, slapen — het lijkt weer eens het beste medicijn.

4 reacties

Marijn 18 november 2010 Reageer

Het voorspoedige herstel van de laatste keer zet je als toeschouwer makkelijk op het verkeerde been – dan zal het vast altijd zo ‘makkelijk’ gaan, denk je dan. Wat naar voor Madelief nu – ik hoop dat zich snel wat beter gaat voelen. En dat de pyjama’s langer schoon mogen blijven. Veel liefs, Marijn

Marianne 20 november 2010 Reageer

Jeetje wat pittig! Zo zie ik Madelief stralend en trots op school lopen, zo is het weer helemaal ellendig. De schervenachterlater zal zich ook wel niet zo best voelen.
Sterkte en ploegen maar weer, tot het beter gaat!
Marianne

Trudy Kuiper 20 november 2010 Reageer

Lieve allemaal, wat een teleurstelling en toch maar proberen de moed er in te houden! Ik hoop dat het iedere dag iets beter met Madelief mag gaan. Jullie alle vier de groetjes en sterkte.
Trudy Kuiper.

therese 4 januari 2011 Reageer

onderhand weet de hele gang wat er is we denken aan je ik mis je gelach en die van felicia nu je er niet bent lacht ze bijna niet dat vindt ik echt tiring vervelend gr jessie

Laat een antwoord achter aan Marijn Reactie annuleren