Kom

Dit stukje schreef ik voor “Het Valleinieuws”, het informatieblad van de Kindervallei.

Aan het eind van de rit van Houten (bij Utrecht) naar Houthem (bij Valkenburg) rijd ik het terrein van de Kindervallei op. Er gaat gejuich op — op de achterbank. Madelief (10) & Maud (7) weten na twee keer wel wat we aan pret voor de boeg hebben. Op de voorbank is de voorpret minstens zo groot.

De komende week is ontspannen, en de dagen zijn licht.

Bij ons eerste bezoek zat de auto tot de nok toe vol met rolstoel en kleren, maar ook met spelletjes, boeken en tekenspullen. Wisten wij veel; we zijn gewend om 120% voorbereid op pad te gaan. Hier kunnen we de touwtjes laten vieren vanaf het moment dat we welkom geheten worden aan de vrijwilligerstafel.

Voor Maud is een zieke zus niet minder lastig en de chemo gaat voor Madelief tijdens de vakantie gewoon door. Wel is dit prachtige gebouw met zijn fantastische mensen een vrijplaats geworden – je zorgen en zorg zijn niet weg, maar wegen minder zwaar. Al zijn de treden van de trap niet helemaal gelijk, Madelief heeft zo’n grote veerkracht in haar voeten dat het minder opvalt.

Deze beschutte kom, zo vlak tegen de Geul, wiegt en omarmt ons.

Eén reactie

conny buurman 25 mei 2009 Reageer

Dag Jeroen, Dit wonderschone stukje zou ook niet in onze Blauwe Vogel mistaan.
Groet Conny

Laat een antwoord achter aan conny buurman Reactie annuleren